In het fundament van de Israëlische democratie zit illiberale houtrot die ervoor zorgt dat de verkiezingen van 9 april - ongeacht hun uitkomst - geen verschil zullen maken in de Palestijnse kwestie. Deze houtrot komt voort uit de spanning die al sinds 1948 bestaat tussen de wens om een nieuw land te creëren als thuishaven voor het Joodse volk en het gegeven dat het beoogde gebied, het toenmalige Palestina, reeds bewoond was. De oplossing voor dit spanningsveld was tot dusver vooral het benadrukken van een etnisch-nationalistische versie van de Joodse identiteit voor de staat Israël.